Okazała kamienica przy ulicy Narutowicza 47 należała do przedsiębiorcy Jakuba Segałły, który w 1903 roku wybudował murowany parterowy, podpiwniczony dom wraz z oficynami. Jeszcze na początku XX wieku dynamicznie zabudowująca się ul. Narutowicza była odcinkiem o prestiżowym charakterze, tuż przy parku im. St. Moniuszki z prawosławną cerkwią św. Aleksandra Newskiego, w pobliżu dworca Łódź-Fabryczna. Ostateczny kształt budynku, wraz z zachwycającymi detalami i nadbudowaną w 1911 roku mansardą, nadał Gustaw Landau-Gutenteger - wybitny architekt Łodzi. Kamienica frontowa dwu- i półtraktowa, założona na planie zbliżonym do prostokąta, z dwoma nieznacznie wysuniętymi ryzalitami skrajnymi od strony ulicy i silnie zaznaczonym ryzalitem klatki schodowej od strony podwórza. Połączona przewiązkami z oficynami bocznymi. W parterze, w czwartej osi od lewej strony, sień prowadząca na klatkę schodową, w piątej – brama przelotowa. Kamienica utrzymana w stylistyce zmodernizowanego neoklasycyzmu z elementami secesji (budynek frontowy z oficynami bocznymi i oficyną poprzeczną) wpisana jest do Gminnej Ewidencji Zabytków. Ponadto znajduje się na terenie strefy ochrony konserwatorskiej historycznego ukształtowania zabudowy śródmiejskiej ustalonej na mocy zapisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Dzięki bezpośredniemu sąsiedztwu licznych bogato zdobionych historycznych kamienic, przepięknie wpisuje się w najbardziej elitarną część Łodzi.